-
1 wybi|ć
pf — wybi|jać impf (wybiję — wybijam) Ⅰ vt 1. (spowodować wypadnięcie) to smash, to break [okno, szybę]; to dislocate [palec, ramię]; to knock out [ząb]; to poke out [oko]; to knock out [korek z butelki] 2. Sport to knock away, to kick (out) [piłkę] 3. przen. (zakłócić) to disturb- wybić kogoś ze snu to disturb sb’s sleep, to bring sb out of their slumber- wybić kogoś z rytmu to put sb off (their stride)4. (przebić) to make, to knock out- wybić dziurę w ścianie/murze to knock out a hole in the wall5. pot. (wyryć) to inscribe, to imprint 6. (obić) to line [ściany] (czymś with sth); to cover [krzesło, kanapę] (czymś with sth)- pas wybijany ćwiekami a studded belt7. Muz. to beat, to beat out [rytm, takt] 8. (wskazać) [zegar] to strike [godzinę]; [licznik, taksometr] to ring [cenę, sumę]- zegar wybił ósmą the clock struck eight ⇒ bić9 (wycisnąć w metalu) to mint, to strike [medal, monety] ⇒ bić 10 (zabić) to wipe out, to kill off [oddział, bydło, muchy] 11 (zniszczyć gwałtownie) to destroy- grad wybił zboże na polu the hail destroyed the grain in the field12 pot. (przepalić) [urządzenie elektryczne] to blow [korki, bezpieczniki]- pralka wybiła bezpieczniki the washing machine blew the fusesⅡ vi (wydobyć się gwałtownie) [źródełko, woda] to gush out; [studzienka ściekowa] to overflow Ⅲ wybić się — wybijać się 1. (osiągnąć sukcesy) to make a mark, to make a name for oneself 2. (wydobyć się) [rośliny, woda] to push through, to come out 3. Sport (odbić się) to take off■ wybić komuś/sobie coś z głowy pot. to get an idea out of sb’s/one’s head, to knock sth out of sb’s/one’s head- wybić się ze snu to become wide awake- wybiła godzina czegoś książk. the time has come for sth- twoja/moja/jego (ostatnia) godzina wybiła your/my/his time is upThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wybi|ć
См. также в других словарях:
sukces — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. sukcessie {{/stl 8}}{{stl 7}} spełnione zamierzenie, pomyślny wynik jakiegoś przedsięwzięcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}życiowy sukces. Osiągnąć sukcesy. Człowiek sukcesu. Sukces sportowy, artystyczny.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sukces — m IV, D. u, Ms. sukcessie; lm M. y «udanie się czegoś, pomyślny wynik jakiegoś przedsięwzięcia, jakiejś imprezy itp.; powodzenie, triumf» Łatwy, tani sukces. Niebywały, olbrzymi, zasłużony sukces. Sukces artystyczny, literacki, sceniczny,… … Słownik języka polskiego
osiągać — ndk I, osiągaćam, osiągaćasz, osiągaćają, osiągaćaj, osiągaćał, osiągaćany osiągnąć dk Va, osiągaćnę, osiągaćniesz, osiągaćnij, osiągaćnął, osiągaćnęła, osiągaćnęli, osiągaćnięty, osiągaćnąwszy 1. «uzyskiwać coś, zdobywać, otrzymywać» Osiągnąć… … Słownik języka polskiego
poodnosić — dk VIa, poodnosićnoszę, poodnosićsisz, poodnosićnoś, poodnosićsił, poodnosićnoszony 1. «odnieść, zanieść wiele czegoś kolejno, jedno po drugim» Poodnosić paczki na pocztę. 2. «o wielu osobach: odnieść, osiągnąć coś; osiągnąć, uzyskać wiele… … Słownik języka polskiego
fala — 1. Być na fali; utrzymać się na fali «osiągnąć sukces, mieć powodzenie, być pożądanym w towarzystwie lub wykorzystać chwilową koniunkturę, żeby osiągać dalsze sukcesy»: Kupił Grażynie wideo i parę ładnych kiecek u Meyersa, spędzali weekendy w… … Słownik frazeologiczny